Blog
Hier vind je alle blogs van Marieke Gouka.
Column 14 – Longontsteking
Hoe meer mijn pijn verdoofd wordt, hoe meer verdriet ik voel. Verdriet om het hebben van een ziek kind, verdriet om het feit dat ik niet overeind ben gebleven en verdriet om de onrechtvaardigheid van de situatie. Maar het rottigst voel ik me om het feit dat ik vanavond het eerste kerstdiner op school van mijn dochtertje mis
Column 13 – Geen taaislijmziekte
Timo zit stil en kijkt naar de openslaande deur. De kinderarts stormt binnen. Ze heeft de uitslag van de zweettest. Ze gaat me vertellen of Timo wel of geen taaislijmziekte heeft.
Column 12 – Taaislijmziekte?
En nu zit ik hier op het bankje en ben ik voor het eerst bang dat ik mijn kind ga verliezen. Deze gedachte heb ik nooit eerder gehad, maar nu lijkt het zo dichtbij en reëel.
Column 11 – Mama is moe
Hoe houd je je als moeder staande wanneer je de zorg moet dragen voor een ziek kind, maar ook voor de rest van je gezin? Hoe combineer je deze zorgtaak met je werk? En met je sociale leven? Wanneer schrap je verantwoordelijkheden en wanneer doe je dat bewust niet?
Column 10 – Biopt
En dan ineens klinken daar de woorden die we tegelijkertijd wel en niet willen horen. “Timo, ik kom je ophalen.” Ik pak het blauwe operatiemutsje op en loop mee. De klapdeuren door, de gangen naar de operatiekamer in.
Slaap!
Dat een goede nachtrust noodzakelijk is, dat weten we wel. Maar hoeveel uur heb je nou echt nodig? En is een alcoholisch slaapmutsje wel of niet de hack voor een goede nacht? Lees hier alle need to knows voor een uitgerust gevoel.
Column 09 – Dappere dodo
Als ik mijn ogen opensla, staat er een oudere dame naast Timo’s kinderwagen. In onvervalst plat Amsterdams begint ze tegen hem praten. “Hé dappere dodo, wat ben jij een stoer kereltje.” Ze werpt hem een glimlach toe en loopt dan door. Nieuwsgierig kijkt Timo haar na. Ik kijk naar hem en een golf van trots gaat door mijn lijf. Want hij is toch mooi mijn dappere dodo en dat mag heel de wereld weten.
Column 08 – Met de sonde thuis
Terwijl ik naar hem kijk en me afvraag of hij veel last heeft van het slangetje dat via z’n keel naar zijn maag loopt, zie ik zijn knuistje naar zijn neus gaan. Nog voor ik kan reageren, wrijft hij, haakt met zijn vinger achter het slangetje en trekt hem er in een fractie van een seconde uit. Hij schrikt, is even stil en begint dan onbedaarlijk te huilen.
Column 07 – Sonde
“Timo krijgt een sonde, om te voorkomen dat hij uitdroogt. Wie van jullie blijft erbij?” Alexander moet de paniek in mijn ogen hebben gezien en antwoordt resoluut dat hij dat zal zijn.
Column 06 – Vlieland
Marieke zit met haar gezin op Vlieland. Timo is ziek en dreigt uitgedroogd te raken. Wat is wijsheid? De boot terug naar Harlingen pakken of toch nog een nacht blijven?
Column 05 – Een kruisje achter mijn naam
Een sociale opname. Dat was het. De kinderarts legt me uit dat er verschil is tussen een opname waar er acute medische noodzaak voor het kind is en een opname waar er sociale noodzaak bij de ouders ligt. Wij zijn er nu een uit de laatste categorie.
Column 04 – En nu ik
Terwijl ik door de ziekenhuisgang richting de uitgang loop, voel ik messcherpe steken op mijn borst. Een moeder die van haar kind gescheiden wordt. Haar kind waar ze zelf voor wil zorgen, maar wat op dit moment niet lukt. Is het falen of is het kracht om de zorg over te dragen? Misschien is het geen van beide, maar is het simpelweg hoe het nu is.
